Actividade 9

Os módems son dispositivos que permiten enviar ou recibir información a través dunha liña analóxica ou dixital. A palabra " módem" provén dos termos Modular-DEModular e a súa misión consiste en converter o sinal dixital do computador en analóxica e viceversa.
En función da tecnoloxía utilizada para transmitir a información utilizada para transmitir a información distínguense varios tipos:
Módem ADSL.Utiliza o fío de cobre dunha liña telefónica para a transmisión de datos de alta velocidade. Esta tecnoloxía denomínase asimétrica debido a que a capacidade de descarga( desde a rede ata o usuario9) e a capacidade de subida de datos (en sentido inverso) non coinciden. A tecnoloxía que se emprega, ADSL2, ADSL+2 ou VDSL, proporciona gran ancho de banda que permite integrar na mesma liña voz, datos, vídeo e televisión de alta calidade, polo que é unha das máis utilizadas.
Cable módem. Deseñado para modular o sinal de datos sobre unha infraestrutura de conexión por cable que, adicionalmente, proporcionan acceso a Internet de banda ancha.
Módem USB. Utiliza a banda ancha móbil para obter Internet en calquera lugar e momento, sempre que se dispoña de cobertura. Ofrece diferentes velocidades en función do tipo de conexión, GPRS, 3G ou 4G. Os teléfonos intelixentes pódense configurar como módem co que conectar outros dispositivos inalámbricamente.


Router. Un router é un dispositivo que permite interconectar diferentes reder informáticas, seleccionando a ruta de comunicación máis adecuada para o envío de datos. A maioría de routers tamén inclúen un módem coa tecnoloxía adecuada para a conexión a Internet.

A tecnoloxía PLC (Power Line Communications) utiliza a liña eléctrica convencional para a transmisión de datos. Os dispositivos PLC teñen unha función similar á dun módem, aínda que neste caso utilizan a rede eléctrica para a tranmisión de datos. O seu uso permite, entre outras cousas, o acceso a Internet mediante banda ancha, a transmisión de vídeo de alta definición e o uso de telefonía IP.

O cable é un dos medios de conexión utilizado nas redes para transmitir datos. Existen diferentes tipos de cable:
Cableado coaxial. Está formado por un fío condutor central, protexido das correntes eléctricas externas por unha malla de cobre. É similar ao que se usa para a antena de televisión, aínda que actualmente está en desuso.
Cableado de par trenzado. Está constituído por catro pares de fíos. Cada par está entrelazado para diminuír a interferencia eléctrica e evitar que se axuste o sinal entre os pares. Dentro deste cableado distínguense os seguintes tipos:
UTP. É un cable non apantallado. É de baixo custo pero sensible a interferencias, polo que produces máis erros que outros cables.
STP. É un cable apantallado, é dicir, ten unha malla metálica ao redor do cable que o protexe das interferncias electromagnéticas.
FTP. É un cable apantallado con blindaxe global que posúe unha pantalla condutora en forma trenzada. Mellora a protección fronte ás interferencias con respecto aos anteriores.

Existen diversas categorías de cables, dependendo da súa velocidade de transmisión. As que están en uso son: categoría 5 (100 Mbps), categoría 6 ( 1 Gbps), categoría 7 ( 10 Gpbs) e categoría 8, que están fase de desenvolvemento.

ACTIVIDADE 7

Crea unha nova entrada (ou publicación)no teu blog co nome ACTIVIDADE7.
Os conceptos están definidos nas páxinas 44 e 45 do libro (non é necesario buscar información adicional) e son os seguintes:

• Disco duro. Busca imaxe ou imaxes na rede onde apareza a estrutura dun disco magnético de xeito similar á  figura 27 da páxina 44 do libro.
• Memorias Flash. Busca 2 imaxes na rede (USB e tarxeta de memoria). 
• Unidade de estado Sólido. Busca unha imaxe na rede.

Un disco duro é un dispositivo mágnetico utilizado para almacenar gran cantidade de información. Componse de varios pratos, apilados nun mesmo eixo que vira a gran velocidade dentro dun mesmo eixo que vira a gran velocidade dentro dunha caixa metálica selada. Entre os pratos están situadas as cabezas de lectura-escritura que len e escriben nas dúas caras de cada disco.
Dependendo da tecnoloxía utilizada para a tansferencia de datos, os discos duros poden ser de varios tipos: IDE, SCSI, SATA ,SAS, etc. O seu tamaño aumentou vertiginosamente, pasando do primeiro disco duro de 5 MB, que pesaba unha tonelada, aos discos actuais de varios TB cun tamaño algo maior que un teléfono movil.
Nun disco magnético diferéncianse:
Caras: superficies superior e inferior de cada disco.
Sectores: divisións que se fan en cada pista
Pista: cículos concéntricos en que se divide cada cara do disco
Cilindros: conxunto de pistas que están aliñadas verticalmente en todas as caras. Este concepto utilízase nos discos duros, posto que neles hai varios pratos de ocon pistas en ambas as caras.

A memoria flash é un sistema de almacenamento estático que non necesita corrente para manter gardados os datos. Funciona mediante impulsos eléctricos e alcaza velocidades de funcionamento moi superiores a outros dispositivos, porque permite ler e escribir datos de forma simultánea.
Converteuse nun soporte de uso habitual para almacenar e transportar información xa que, entre as súas características destacan a súa gran capacidade, as súas pequenas dimensións, o seu prezo absequible, a súa gran resistencia, a posibilidade de usala en dispositivos de diferente tipo e a súa facilidade de emprego. Iso si, a vida dunha memoria flash non é indefinida: cífranse entre cen mil e un millón as veces que se pode gravar información nela.
Os tipos de memorias flash máis empregadas son:
Memorias USB. Pequenos dispositivos cun chip de memoria flash. Conéctanse ao computador a través dun porto USB en quente, é dicir, aínda que estea aceso. Xeralmente, non hai que instalar ningún sofware nin driver para utilizalas, xa que o sistema operativo recoñéceas automaticamente.


Cartóns de memoria. Son soportes de almacenamento utilizados habitualmente en cámaras dixitais e móbiles, polo que se adoitan conectar a través dun lector de cartóns de memoria para tranferir a súa información. Existen multitude de tipos e formatos, en función do fabricante; algúns dos máis comúns son SD, MiniSD, MicroSD, NanoSD, Compact Flash, Memori Stick, xD, MMC, etc.








Unha unidade de estado sólido ou SSD (Solid State Drive) é un dispositivo de almacenamento secundario de gran capacidade e alta velocidade. Ten o mesmo uso que os discos duros, pero non está formado por discos mecánicos, senón por memorias de circuítos

TEMA 2 HARDWARE

ACTIVIDADE 1

Crea un arquivo en Open Officce Writer en formato libre (tamaño de letra 12). Os conceptos están definidos nas páxinas 30 e 31 do libro (non é necesario buscar información adicional) e son os seguintes:

•     Hardware e Software. 
•     Definición da Arquitectura Von Neuman cunha imaxe ou esquema representativo.

ACTIVIDADE 3

 Crea un arquivo en Open Officce Writer en formato libre (tamaño de letra 12). Os conceptos están definidos nas páxinas 34 e 35 do libro (non é necesario buscar información adicional) e son os seguintes:

• Placa Base. Busca imaxe na rede dunha placa base onde aparezan identificados os seus zócalos localizando onde se conectan os distintos compoñentes.
• Chipset.
• Microprocesador. Busca imaxe na rede. 

ACTIVIDADE 5
 Crea un arquivo en Open Officce Writer en formato libre (tamaño de letra 12). Os conceptos están definidos nas páxinas 38 e 39 do libro (non é necesario buscar información adicional) e son os seguintes:

• Portos de Comunicación. Busca imaxe ou imaxes na rede onde aparezan identificados, como mínimo, os portos da figura 15 da páxina 38 do libro.
• Tarxetas de expansión. Busca imaxes na rede onde aparezan identificadas tarxeta de son e tarxeta gráfica cos seus conectores.

Tema 1. Sociedade do Coñecemento. Actividade 5. Información virtual

Crea unha nova entrada no teu blog co nome INFORMACION VIRTUAL. En formato libre desenrola os seguintes contidos buscando a información na rede e ilustra cada concepto cun vídeo da rede (duración non superior a 3 minutos si é posible). Non se trata de poñer moita información sinón de intentar explicar os conceptos para que os comprendan os teus compañeiros de clase.

• Xeolocalización.

 Tamén denominada xeorreferenciación, a geolocalicación implica o posicionamento que define a localización dun obxecto nun sistema de coordenadas determinado. Este proceso é xeralmente empregado polos sistemas de información xeográfica, un conxunto organizado de hardware e software, máis datos xeográficos, que se atopa deseñado especialmente para capturar, almacenar, manipular e analizar en todas as súas posibles formas a información xeográfica referenciada, coa clara misión de resolver problemas de xestión e planificación.
Vídeo explicativo da xeolocalización.

También denominada georreferenciación, la geolocalicación implica el posicionamiento que define la localización de un objeto en un sistema de coordenadas determinado. Este proceso es generalmente empleado por los sistemas de información geográfica, un conjunto organizado de hardware y software, más datos geográficos, que se encuentra diseñado especialmente para capturar, almacenar, manipular y analizar en todas sus posibles formas la información geográfica referenciada, con la clara misión de resolver problemas de gestión y planificación.


... via Definicion ABC http://www.definicionabc.com/geografia/geolocalizacion.php

También denominada georreferenciación, la geolocalicación implica el posicionamiento que define la localización de un objeto en un sistema de coordenadas determinado. Este proceso es generalmente empleado por los sistemas de información geográfica, un conjunto organizado de hardware y software, más datos geográficos, que se encuentra diseñado especialmente para capturar, almacenar, manipular y analizar en todas sus posibles formas la información geográfica referenciada, con la clara misión de resolver problemas de gestión y planificación.

... via Definicion ABC http://www.definicionabc.com/geografia/geolocalizacion.php

También denominada georreferenciación, la geolocalicación implica el posicionamiento que define la localización de un objeto en un sistema de coordenadas determinado. Este proceso es generalmente empleado por los sistemas de información geográfica, un conjunto organizado de hardware y software, más datos geográficos, que se encuentra diseñado especialmente para capturar, almacenar, manipular y analizar en todas sus posibles formas la información geográfica referenciada, con la clara misión de resolver problemas de gestión y planificación.

... via Definicion ABC http://www.definicionabc.com/geografia/geolocalizacion.php

• Realidade aumentada.

 A realidade aumentada (RA) é o termo que se usa para definir unha visión a través dun dispositivo tecnolóxico, directa ou indirecta, dunha contorna física do mundo real, cuxos elementos se combinan con elementos virtuais para a creación dunha realidade mixta en tempo real. Consiste nun conxunto de dispositivos que engaden información virtual á información física xa existente, é dicir, engadir unha parte sintética virtual ao real. Esta é a principal diferenza coa realidade virtual, posto que non substitúe a realidade física, senón que sobreimprime os datos informáticos ao mundo real.
Exemplo de realidade aumentada nun centro comercial

• Licencias Creative Commons.

 As licenzas Creative Commons son varias licenzas de copyright publicadas o 16 de decembro de 2002 por Creative Commons, unha corporación sen fins de lucro dos Estados Unidos fundada en 2001.
Creative Commons tipos de Licencias

• Macrodatos (Big Data).

 Os macrodatos (big data) representan un recurso sen precedentes para afrontar retos científicos, económicos e sociais, pero tamén incrementan a posibilidade de caer en conclusións enganosas.
Que é Big Data?

Tema 1. Sociedade do coñecemento. Intelixencia artifical.

Nesta ligazón atoparás un documento elaborada pola Universidade de Valencia. A información que necesitas está nas 6 primeiras páxinas do documento.
Cos contidos que se enumeran a continuación crea unha entrada nova no teu blog co nome de Tema 1 Sociedade do Coñecemento: INTELIXENCIA ARTIFICIAL

• Definición de Intelixencia Artificial explicando para qué serven as súas técnicas e metodoloxías. 

A Intelixencia Artificial está formada por unha serie de técnicas e metodoloxías encamiñadas a resolver problemas non estruturados que necesitan do coñecemento para a súa resolución xa que carecen dunha resposta inmediata e mesmo presentan máis dunha solución como consecuencia da existencia de incerteza ou ambigüidade nos resultados finais ou parciais. Para a resolución dos devanditos problemas, a Intelixencia Artificial recorre aos algoritmos ou ás regras heurísticas.

• Obxectivos básicos. 

 A Intelixencia Artificial é unha rama da Informática, xurdida ao redor dos anos cincuenta, que persegue á vez dous obxectivos básicos:

1.- Estudar o comportamento intelixente dos seres humanos, incluíndo tanto o aspecto cognoscitivo como o perceptual, co fin de simulalo nun computador.

2.- Facer máquinas intelixentes e programas capaces de imitar o comportamento humano intelixente, é dicir que poidan realizar as operacións humanas de ver, oir, falar, razoar, xulgar, comprender, aprender da experiencia e comunicarse como o fan as persoas humanas.

• Definición de Sistemas de Procesamento de linguaxe natural. 

Os sistemas de procesamiento da linguaxe natural son sistemas de sistemas cuxo obxectivo é o tratamento automático da información lingüística, é dicir, trátase de sistemas nos que o usuario introduce os datos no computador utilizando o mesmo linguaxe que utiliza para comunicarse con outras persoas, o computador codifica esa información en linguaxe de máquina para podela procesar e, unha vez procesada, xerar a saída adecuada en linguaxe natural.

• Definición de Recoñecemento de Visión. 

Os sistemas de recoñecemento da visión son programas de computador que realizan tarefas de tratamento de imaxes, para manipulalas, realizar traballos de creatividade, publicidade, edición, controlar procesos industriais, de seguridade, etc., mediante a incorporación da capacidade visual a un computador para que sexa capaz de identificar o que ve. O seu estudo céntrase principalmente no desenvolvemento de sensores capaces de observar a contorna e de poder transmitir o que observan a un robot, co fin de que este retroaliméntese continuamente, en tempo real, e poida cambiar as operacións que realiza en función dos cambios na contorna.

• Definición de Sistemas Baseados no Coñecemento e Sistemas Expertos. 

Os sistemas baseados no coñecemento son programas informáticos que conteñen o coñecemento dun dominio específico dunha forma explícita e separado do resto do sistema, é dicir, existe unha clara separación entre os coñecementos que posúe o sistema sobre o dominio e os mecanismos de explotación que utiliza o sistema para chegar a establecer as súas conclusións. Cando o coñecemento que contén o sistema baseado no coñecemento é proporcionado por persoas expertas no dominio, nos atopamos ante os sistemas expertos. Os sistemas expertos son programas que imitan o proceso de razoamento dos expertos humanos e proporcionan marcos de decisión co tipo de consello similares aos que se recibirían dun experto humano.

• Definición de Redes Neuronais. 

 A redes neuronais son sistemas simulan o proceso de recoñecemento do cerebro humano e do mesmo xeito que as neuronas biolóxicas, estes sistemas están deseñados para aprender da observación e a repetición. As redes neuronais tratan de resolver de forma eficiente problemas nos cales a información é difusa, incerta, contraditoria ou errónea. En consecuencia como os problemas susceptibles de ser resoltos mediante a metodoloxía das redes neuronais son: problemas de optimización, problemas de recoñecemento e problemas de xeneralización.

• Definición de Sistemas Inductivos.

 Os sistemas inductivos xeran unha árbore de decisión a partir dun conxunto de exemplos que constitúen o conxunto de adestramento. É dicir, se trata de sistemas que parten dun conxunto de exemplos segundo un atributo, e van seleccionando ata que todos os exemplos do subconjunto elixido pertenzan a unha mesma clase conduzan a un mesmo resultado. Estes sistemas son útiles en aplicacións simples onde o conxunto de adestramento é relativamente completo e exacto, coñécense todos os datos e as súas solucións.

Tema 1 Sociedade do Coñecemento: ROBOTICA

Nesta ligazón atoparás a unha unidade didáctica elaborada polo profesor José Antonio Chaves.

Cos contidos que se enumeran a continuación crea unha entrada nova no teu blog co nome de Tema 1 Sociedade do Coñecemento: ROBOTICA.

• Definición completa de Robot e Robótica. Explica os termos reprogramable e multifuncional aplicados a un robot. 

En 1979, o "Robot Institute of America" define a un robot como: 'Un manipulador reprogramable e multifuncional deseñado para trasladar materiais, pezas, ferramentas ou aparellos específicos a través dunha serie de movementos programados para levar a cabo unha variedade de tarefas'. Os robots son capaces de realizar tarefas repetitivas de formamáis rápida, barata e precisa que os seres humanos. Dise que un robot ten intelixencia artificial (I.A.) debido a que ten a capacidade de obter información da súa contorna e en función desta actuar. Considérase a un robot como un axente autónomo intelixente cando cumpre os seguintes requisitos:

- Autonomía: O sistema de navegación reside na propia máquina, que debe operar sen conexión física a equipos externos.

- Intelixencia: O robot posúe capacidade de razoar ata o punto de ser capaz de tomar as súas propias decisións e de seleccionar, fusionar e integrar as medidas das súas sensores.

Poderiamos aproximarnos a unha definición de Robótica como:o deseño, fabricación e utilización de máquinas automáticas programables co fin de realizar tarefas repetitivas como o ensamble de automóbiles, aparellos, etc. e outras actividades. Segundo Isaac Asimmov, a Robótica é a tecnoloxía aplicada aos robots.
 Un robot industrial é un manipulador multifuncional reprogramable, capaz de mover materias, pezas, ferramentas, ou dispositivos especiais, segundo traxectorias variables, programadas para realizar tarefas diversas.

• Características dos robots. 

Los robots pueden ser de diferentes diseños al igual que programas, todo depende de la función que vayan a realizar. Lo que si se conoce son las diferentes características que pueden poseer, entre estas encontramos:

- La precisión que tienen a la hora de realizar una acción o movimiento.

- La capacidad de carga, en kilogramos que el robot puede manejar.

- El grado de libertad que tienen con sus movimientos. Suele coincidir con el no de articulaciones que tiene el robot.

- El sistema de coordenadas que especifica a que direcciones se realizaran sus movimientos y posiciones. Estas pueden ser coordenadas cartesianas (x,y,z), cilíndricas, etc.

• Tipos de robots según o sistema de coordenadas. Captura de pantalla os debuxos de sistemas de coordenadas e os pegas en Open Office Draw, os recortas e engades os textos correspondentes co cadro de textos que aparece no cadro de ferramentas da parte inferior da pantalla. Unha vez rematado exportas o arquivo en formato .PNG e o insertas como imaxe no teu blog

• Tipos de sensores empregados nos robots. En cada apartado inclue unha imaxe.

- Sensores de temperatura:

Un exemplo son os termistores: trátase de resistencias cuxo valor ascende con a temperatura (termistor PTC) ou ben diminúe coa temperatura (termistor NTC). Por tanto, depende da temperatura que o termistor permita ou non o paso da corrente polo circuíto de control do sistema. O símbolo e a aparencia dun termistor é:

 - Sensores de posición:

Entre outros temos:

- Finais de carreira: Trátase dun interruptor que consta dunha pequena peza móbil e dunha peza fixa que se chama NA, normalmente aberto, ou NC, normalmente pechado.

-Magnéticos: Detectan os campos magnéticos que provocan os imáns ou as correntes eléctricas. O principal é o chamado interruptor Reed; consiste nun par 7de láminas metálicas de materiais ferromagnéticos metidas no interior dunha cápsula que se atraen en presenza dun campo magnético, pechando o circuíto.O interruptor Reed pode substituír aos finais de carreira para detectar a posición dun elemento móbil, coa vantaxe de que non necesita ser empuxado
fisicamente polo devandito elemento senón que pode detectar a proximidade sen contacto directo.

-Ópticos: Detectan a presenza dunha persoa ou dun obxecto que nterrumpen o feixe de luz que lle chega ao sensor.Os principais sensores ópticos son as fotorresistencias, as LDR.

- Sensores de humidade

Baséanse en que a auga non é un material illante como o aire senón que ten unhacondutividade eléctrica. Por tanto un par de cables eléctricos espidos (sen cinta illante recubríndoos) van conducir unha pequena cantidade de corrente se o ambiente é húmido; se colocamos un transistor en zona activa que amplifique esta corrente temos un detector de humidade.

- Sensores de son

Mediante un difragma que ao moverse polas ondas sonoras, despraza a placa dun condensador facendo variar a súa capacidade.

• Clasificación xeral. En cada apartado inclue unha imaxe.

Androides:

Os androides son dispositivos que se parecen e actúan como seres humanos. Os robots de hoxe en día veñen en todas as formas e tamaños, pero fóra dos robots que aparecen nas feiras e espectáculos, non se parecen ás persoas e por tanto non son androides. Actualmente, os androides reais só existen na imaxinación e nas películas de ficción.

 Móbiles:

Os robots móbiles están provistos de patas, rodas ou orugas que os capacitan para desprazarse de acordo á súa programación. Elaboran a información que reciben a través de os seus propios sistemas de sensores e empréganse en determinado tipo de instalacións industriais, sobre todo para o transporte de mercadorías en cadeas de produción e almacéns. Tamén se utilizan robots deste tipo para a investigación en lugares de difícil acceso ou moi distantes, como é o caso da exploración espacial e das investigacións ou rescates submarinos.

 Industriais

Os robots industriais son dispositivos mecánicos e electrónicos destinados a realizar de forma automática (sen a intervención humana) determinados procesos de fabricación ou manipulación. Os robots industriais, na actualidade, son con moito os máis frecuentemente atopados. Xapón e Estados Unidos lideran a fabricación e consumo de robots industriais sendo Xapón o número uno.
Os robots industriais xorden pola necesidade de:

- Fabricar produtos de maneira económica.

- Que os produtos sexan de calidade.

- Que dun mesmo produto póidanse elixir moitas opcións. Como exemplo, pensa nun automóbil, dun mesmo modelo, podes elixir, a cor, o número de portas, o tipo de lamias, con ou sen alerón e todas as opcións de acabado interior. Unha fábrica de coches, que constrúe cada día uns mil coches, cada un cos seus distintas opcións, necesita utilizar robots para que estes coches podámolos comprar a un prezo alcanzable e teñamos garantía do seu funcionamento.

Robots para próteses médicas:

Son as próteses robóticas e os recentes robots de asistencia en quirófano (como o robot cirurxián Dá Vinci)

Tema 1 Sociedade do coñecemento: DOMOTICA

Nesta ligazón atoparás a Guía Técnica BT51, elaborada polo Ministerio de Industria, para as instalacións de sistemas de automatización, xestión técnica da enerxía e seguridade para vivendas e edificios.
Cos contidos que se enumeran a continuación crea unha entrada nova no teu blog co nome de Tema 1 Sociedade do Coñecemento: DOMOTICA.

• Campo de aplicación.

O campo de aplicación comprende as instalacións daqueles sistemas que realizan unha función de automatización para diversos fins, como xestión da enerxía, control e accionamiento de receptores de forma centralizada ou remota, sistemas de emerxencia e seguridade en edificios, entre outros, con excepción daqueles sistemas independentes e instalados como tales, que poidan ser considerados no seu conxunto como aparellos, por exemplo, os sistemas automáticos de elevación de portas, persianas, toldos, peches comerciais, sistemas de regulación de climatización, redes privadas independentes para transmisión de datos exclusivamente e outros aparellos, que teñen requisitos específicos recollidos nas Directivas europeas aplicables conforme ao establecido no artigo 6 do Regulamento Electrotécnico para Baixa Tensión.

• Fines principais dos sistemas domóticos. 

 Os sistemas domóticos realizan o control integrado de múltiples elementos dunha instalación cos fins principais de:
- Aumentar o confort, mediante a automatización de elementos da instalación.
- A xestión técnica do a enerxía, por exemplo para o aforro ou a eficiencia enerxética.
- Garantir a seguridade das persoas, os animais e os bens.
- Permitir a comunicación do sistema con redes de telecomunicación externas.Os sistemas domóticos realizan o control integrado de múltiples elementos dunha instalacióncos fins principais de:
- Aumentar o confort, mediante a automatización de elementos da instalación.
- A xestión técnica do a enerxía, por exemplo para o aforro ou a eficiencia enerxética.
- Garantir a seguridade das persoas, os animais e os bens.
- Permitir a comunicación do sistema con redes de telecomunicación externas.

• Define os 3 sistemas denominados como domóticos. 

 Exemplos de Sistemas de Automatización, Xestión da Enerxía e Seguridade para Vivendas e Edificios, denominados no ámbito desta guía como Sistemas domóticos, son:

1. Sistemas de automatización que controlan aparellos ou sistemas tales como iluminación, climatización, persianas e toldos, sistemas de rega, control de electrodomésticos, etc. Un sistema que controla a climatización, a apertura de persianas, a iluminación do local e a rega do xardín, que teña en conta as condicións meteorolóxicas presentes ou as súas previsións, mediante unha lóxica, considérase que é un sistema domótico, xa que recibe información de diferentes entradas, procésaa e decide o tipo de actuación sobre cada elemento controlado.Un reloxo-programador simple de aceso/apagado ou similar non se considera un sistemadomótico en si mesmo xa que, aínda que emita unha orde de aceso ou apagado, non recibe información externa nin procesa ningunha información. Con todo, se o reloxo programador esta integrado nun sistema como o descrito no parágrafo anterior, se considera parte do sistema domótico.

2. Sistemas de xestión da enerxía que controlan ou secuencian o aceso de varios electrodomésticos, con obxecto de realizar un uso máis racional da enerxía, limitando a potencia máxima demandada ou adaptando o consumo a horarios nos que o prezo de a enerxía é menor. Cando unha iluminación conta unicamente cun sensor de presenza para evitar que a luz permaneza acesa sen ocupación do local, non se considerará un sistema domótico en si mesmo, pero se estivese integrado nun sistema máis complexo debería considerarse como parte do sistema domótico.

3. Sistemas de seguridade que sirvan para a detección de intrusos, incendios, fugas de auga ou gas, disparos de proteccións eléctricas e xestión da súa reenganche, recibindo información dos distintos subsistemas e executando ordenes de aviso, corte de subministración, previamente establecidas. Os diferentes subsistemas (central de detección de incendios, central antirrobo, etc.) ademais deberán cumprir as prescricións regulamentarias propias que lle sexan de aplicación individualmente.

• Pon exemplos de nodo, actuadores e dispositivos de entrada. 

-O nodo sería un computador ou un autómata que reciba sinais de sensores detemperatura, humidade, luz, etc. e procese ditas sinais para dar ordes aos sistemas que actúan sobre a climatización, a iluminación, as persianas ou o sistema de rega. Así mesmo, podería estar conectada á rede de tecnoloxías da información (RTI) para recibir información das previsións meteorolóxicas.
- Os actuadores serían o contactor que alimenta os motores das persianas, a electroválvula do sistema de rega ou un regulador de intensidade de luz.
- Os dispositivos de entrada serían os medidores de temperatura ou humidade, as células fotoeléctricas, etc. que envían información ao nodo.

• Fai a táboa cos dispositivos dunha vivenda con grao de automatización normal, indicando funcionalidade e aplicación de cada un. 

TEMA 1. SOCIEDADE DO COÑECEMENTO.

ACTIVIDADE 1

Crea unha táboa de 5x2. Na columna da esquerda irán os textos correspondentes os conceptos indicados mais abaixo (aprox 12 liñas en tamaño de letra 12). Na columna da dereita irán imaxes relacionadas descargadas de Internet nun tamaño proporcionado ó texto (o mesmo tamaño para todas as imaxes). Os conceptos (están definidos na pax 11 do libro e se trata de engadir información ata completar as 12 liñas necesarias) son os seguintes:

•     Sociedade de información. 
•     Sociedade do coñecemento.
•     Brecha dixital.
•     Alfabetización dixital.
•     Adición as novas tecnoloxías. 

ACTIVIDADE 2

 Táboa en formato libre que incluia todos os conceptos da táboa 1 da páxina 13 do libro e unha imaxe de cada un deles. Os textos deben ser o do libro (non é necesario engadir nada).

ACTIVIDADE 3
 Desenrola os seguintes conceptos da páxina 15 do libro mediante parágrafos de 15 liñas aproximadamente e letra de tamaño 12, ampliando a información do libro:

• eAdministración.
• Teletrabajo.
• Gestión de tráfico.
• eSalud.

ACTIVIDADE 4 

 Desenrola os seguintes conceptos da páxina 15 ca información do libro (non é necesario engadir nada máis) e busca 2 imaxes para ilustrar cada concepto. Compón un documento de 2 ou 3 páxinas.

• DNIe.
• Certificado dixital.

 

Tema 1 (1º Bach)

Actividade 1
Google Sites

Maná é unha banda mexina de Rock latino e Pop Rock.
A banda formouse en Gualadalajara,México no ano 1987.A banda está formada por Fernando Olvera (Guitarra rítmica,armónica e voz),Juan Calleros (Bajo e Contrabajo),Alejandro Gómez (Batería e voz) e Sergío Vallín (Guitarra líder e voz).
O grupo gañou catro premios Grammy, sete Premios Grammy Latinos, cinco MTV Video Music Awards Latinoamérica, cinco Premios Juventud, quince Premios Billboard de la Música Latina y quince dos Premios Lo Nuestro.Ademais de obter múltiples premios pola súa labor a favor da ecoloxía.
Maná colaborou con moitos artistas como Shakira,Carlos Santana,Juan Luis Guerra ou Price Royce.
Dende o 2012 forma parte do paseo do Rock en Hollywood,Estados Unidos.
Maná vendeu máis de 40 millóns de discos en todo o mundo, sendo unha das bandas de rock en español con maior rexistro de ventas e ten nove álbums,o último titulado Cama Incendiada.